Διάβασα το πολυσυζητημένο Λόγια Φτερά του Χ.Χωμενίδη. Ένα βιβλίο που ξαφνιάζει γιατί ενώ ο χρόνος της ιστορίας είναι ο 8ος πΧ αι., ο ήρωας είναι τόσο καθημερινός και κατά συνέπεια διαχρονικός και ο λόγος του συγγραφέα τόσο σπαρταριστός, που νομίζεις πως τα γεγονότα συμβαίνουν σε μια διπλανή επαρχιώτικη ύπαιθρο. Τίποτα από τη σοβαροφάνεια και τη μυρωδιά της μούχλας που συνηθίζονται όταν ακουμπάμε τα όσια και ιερά μας. Αντίθετα πολλές φορές σοκαρίστηκα από την ευθύτητα της απομυθοποίησης του ήρωα και του κόσμου του. Αυτό δε σημαίνει πως ο ενσωματωμένος φιλολογικός μεγενθυντικός φακός μου δεν ικανοποιήθηκε. Αντίθετα, γράφω και έκθεση με την πληθώρα των πολιτισμικών στοιχείων που γνώρισα!
Ο αοιδός λοιπόν παππούς Τήνελλος αφηγείται στον εγγονό του (δε θα πω το όνομά του) την περιπέτεια της ζωής που τον οδήγησε στην ύψιστη τέχνη της αφήγησης του παρελθόντος. Πιο πολύ από ανάγκη φυγής παρά από εσωτερική κλίση περιπλανιέται στις δυο πλευρές του Αιγαίου και δοξάζεται με την τέχνη του. Καταλήγει σ' ένα άγνωστο νησί του πελάγους, όπου επιβιώνοντας μαζί με τους πρωτόγονους κατοίκους του, κάνει οικογένεια και αντιλαμβάνεται μέσα στη παντελή απουσία πολιτισμού ότι εν αρχή ην ο Λόγος.
Η αίσθηση που μου άφησε το βιβλίο σχετικά με την εποχή του είναι ενός κόσμου που ξυπνά και μουδιασμένα αργοσέρνεται, μη γνωρίζοντας ακόμα τη δυναμική που κρύβει για να κατακτήσει την ιστορία.
Ευφυέστατη και η επινόηση του φανταστικού νησιού της Γαρίδας, για να ξεπεραστεί - κατά τη γνώμη μου- το πρόβλημα της διεκδίκησης της καταγωγής του Όμηρου. Όπως και τελείως σουρεαλιστική ή μεταμοντέρνα η μεταμόρφωση του ήρωα σε καύκαλο χελώνας, όταν βρέθηκε σε αδιέξοδο.
Το προτείνω; Ανεπιφύλακτα!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 

ΣΙΡΙΣ - SIRIS Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template