«Ήτανε κείνη τη νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης…»

0 σχόλια

Ήταν πράγματι εκείνη η νυχτιά της Δευτέρας 21 Φεβρουαρίου 2011, που περιπλανηθήκαμε σε ένα ταξίδι στο έργο του ποιητή Νίκου Καββαδία, πέρα από το χρόνο και τον τόπο. Η κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων του Μουσικού σχολείου Σερρών ήταν το απάνεμο λιμάνι που  φιλοξένησε την εκδήλωση που συνδιοργάνωσε ο Σύνδεσμος Φιλολόγων, οι Σχολικοί Σύμβουλοι Φιλολόγων, ο Υπεύθυνος Πολιτιστικών Θεμάτων της Δ.Δ.Ε. Σερρών και το Μουσικό σχολείο, αφιερωμένη στον Νίκο Καββαδία, με τίτλο «ατέλειωτες περιπλανήσεις…». Και αληθινά περιπλανηθήκαμε όλοι μαζί σε μια φιλολογική βραδιά, διανθισμένη με μουσική και δρώμενα.
Η εκδήλωση-αφιέρωμα στον ποιητή που το 2010 χαρακτηρίστηκε ως έτος Καββαδία, ήταν οργανωμένη σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος ακούστηκαν οι εισηγήσεις που στόχο είχαν να προβάλλουν σημεία από το διαχρονικό και τόσο δημοφιλές έργο του «Μαρκόνι της ποίησης μας», όπως ανέφερε στο καλωσόρισμα της η Πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων κ. Τάνια Ζουρνατζή.
Ένα πολυμεσικό αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του Ν. Καββαδία το οποίο  επιμελήθηκε και παρουσίασε η κ. Αγγελική Αρβαντά, υπεύθυνη βιβλιοθήκης του 5ου Γυμνασίου Σερρών, μας βοήθησε να ανοίξουμε τα πανιά μας για το ταξίδι.
Στη συνέχεια η Σχολική σύμβουλος φιλολόγων, κ. Ελευθερία Ζάγκα, με θέμα της εισήγησής της «Ταξιδεύοντας στον κόσμο του Ν. Καββαδία με πυξίδα τη "Βάρδια"», έβαλε ρότα για την κατανόηση πέραν της ποιητικής και της πεζογραφικής διάστασης του ποιητή.
Το κύριο χαρακτηριστικό του Νίκου Καββαδία είναι η μεγάλη του αποδοχή από το νεανικό κοινό και η διαχρονική επικαιρότητά του. Στοιχεία που οφείλονται σε ένα μεγάλο βαθμό στη ευλογημένη συνάντηση της ποίησης του Νίκου Καββαδία με τη μουσική έκφραση σπουδαίων δημιουργών, οι οποίοι και οδήγησαν το έργο του ποιητή σε μια αέναη περιπλάνηση στο ευρύ κοινό, όπως τόνισε στην εισήγησή του ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης, Σχολικός σύμβουλος φιλολόγων, με τίτλο: «Όταν η μουσική συναντά την ποίηση: Το παράδειγμα του Ν. Καββαδία».
Επόμενος σταθμός των περιπλανήσεων μας στάθηκε η παραστατική και υποβλητική εισήγηση της συναδέλφου, φιλολόγου κ. Δώρας Μπαγανά, η οποία και ανέλυσε τον «ιδιότυπο εξωτισμό του Ν. Καββαδία», μέσα από χαρακτηριστικά αποσπάσματα των ποιημάτων  του.
Τέλος το πρώτο μέρος της εκδήλωσης σφράγισε η συνάδελφος, φιλόλογος Αλεξάνδρα Μάλαμα, η οποία αναζήτησε την «εικόνα του Άλλου στο έργο του Ν. Καββαδία», περιπλανώμενη στην εικόνα του οικείου άλλου αλλά και του αλλότριου εαυτού μέσα από συγκεκριμένα ποιήματα των ποιητικών του συλλογών, Πούσι, Μαραμπού, Τραβέρσο.
Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης το ποιητικό δρώμενο που ετοίμασαν οι μαθητές του Λυκείου Βυρώνειας υπό τη διδασκαλία του φιλολόγου τους
Ανέστη Ακριτίδη, καθήλωσε το κοινό και συγκίνησε με την αλήθεια και τη δύναμη της δημιουργικότητάς του. Με θέμα «Σαν μια παλιά ελαιογραφία του Γκόγια», οι μαθητές και ο καθηγητής τους απέδωσαν δραματοποιημένα επιλεγμένα ποιήματα του Ν. Καββαδία. Στην ουσία όμως  ταξίδεψαν την ποίηση του Ν. Καββαδία μέσα στην κατάμεστη αίθουσα και διαμόρφωσαν το καλύτερο σκηνικό για να ακουστεί καθάρια αμέσως μετά, ο μελοποιημένος λόγος του από τη Χορωδία της Β΄ Γυμνασίου και το Οργανικό Σύνολο των μαθητών του Μουσικού Σχολείου. Υπό τη διεύθυνση του Αθανασίου Μαρκατόπουλου, οι μαθητές απέδωσαν με τον καλύτερο τρόπο τέσσερα από τα πιο γνωστά ποιήματα  του Ν. Καββαδία σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου, την Πικρία, το Σταυρό του Νότου, τη Θεσσαλονίκη, και το Καραντί.
Η ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε μας ταξίδεψε όλους στα νεανικά μας χρόνια όταν «μαγεμένοι» περιπλανιόμασταν στα υγρά και ομιχλώδη τοπία της ποίησης των μεγάλων οριζόντων... Ως ιδανικοί και ανάξιοι εραστές των ποιημάτων του αποχωρίσαμε αλλά θα θυμόμαστε για πάντα … κείνη τη νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης…


                                                                      

Οι εισηγητές της εκδήλωσης                               Οι    μαθητές   του Λυκείου Βυρώνειας
για τον ποιητή Ν.Καββαδία

ΑΓΟΥΡΟΣ ΠΟΘΟΦΛΟΓΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΟΣ!

0 σχόλια

Τη μέρα που ο καλοζωισμένος δυτικός κόσμος συνήθισε πια να την αφιερώνει στον Έρωτα, σκέφτηκα να ξεφυλλίσω τα Κείμενα Λογοτεχνίας του Λυκείου για να μας αφιερώσω κατιτίς ερωτικό. Μου φαινόμουν ότι ματαιοπονώ αλλά: δεν είναι δυνατό, είπα, κάτι θα υπάρχει. Και πράγματι!
Από τα σύγχρονα, του προηγούμενου αιώνα δηλαδή, βρήκα μια Πολυδούρη (ΚΝΛ,Β’,σ.191), δυστυχώς τόσο αόριστα γενικόλογη, που θαρρείς γράφει για τη…γιαγιά της!
Κοντά σου δεν αχούν άγρια οι ανέμοι.
Κοντά σου είναι η γαλήνη και το φως.
………………………………………
Επίσης εντοπίστηκε ένας Άγουρος ποθοφλόγιστος (ΚΝΛ,Α’,σ.62), που ομολογουμένως μόνο εκδικούμενη θα το δίδασκα στους μαθητές του 2011!
Αηδόνιν εις την στράταν του να κιλαηδεί αν ακούσει,
οι κτύποι της καρδίας του και οι βροντοστεναγμοί του
σιγίζουν το να μην λαλεί, καρδιοφωνοκρατούσιν:
………………………………………………
Το ίδιο σκεπτική στάθηκα με το Ερωτοπαίγνιο ,Αν ήξευρα κυράτσα μου (ΚΝΛ,Α’, σ.80):
Η ταπεινή καρδούλα μου πολύν καλόν σε θέλει,
αφέντη τετραλύγιστε και βεργαναλεμένε.
Νομίζω μάγια μ’ έκαμες και πάντα σε θυμούμαι.
………………………………………………..
Τελικά, ίσως του χρόνου τέτοια μέρα διδάξω το κυπριακό, Πάγω (ο.π.σ.82):
…………………………………
Αν πει κανένας κι άλλην παρά σέναν
αγάπησα ποτέ, πε αχ την μεριάμ μου:
Με δίχως την καρδιάν, πώς ν’ αγαπήσει;

Είναι βέβαια και το Ερωτος αποτελέσματα” του Ρήγα (οπ.,σ.169). Ηθικοερωτική (!) ιστορία που καταλήγει σε γάμο:
“Ύστερον την λέγει: αν ,Ελενίτζα, μας ήθελον προβάλει δια σύζυγό σου αυτόν, ήθελες στέρξει ή όχι; αυτή δε, καθώς ήκουσε αυτά τα λόγια και μάλιστα το όνομα του Γεωργάκη της, είπε: αχ! Πώς δεν ήθελα στέρξει εκείνον, τον οποίο τόσο πολύ αγ… (sic) και δια τον οποίο λαχτ…(sic) και λέγοντας αυτά έλαβε το πρόσωπό της μια ηδονική και χαροποιά μεταβολή…”
Τι λέτε; Τον παραχρόνο μάλλον.

Για το επόμενο (Ιω.Βηλαράς, Σαν πεταλούδα στη φωτιά οπ.,σ.173) κάνω μια σκέψη δημιουργική: η ομοιοκαταληξία του θα επέτρεπε τη μελοποίηση από τους μαθητές. Δε δύναμαι όμως να προδικάσω το διδακτικόν του εγχειρήματος:
………………………………..
Στα δυο σου μάτια τα γλυκά ο έρωτας φωλιάζει
κι οχ ταύτα τις σαγίτες του στους νιους πάνω αδειάζει

Το κοίτασμά σου το γλυκό είν’ των καρδιών ο κλέφτης.
Αν δεν πιστεύεις, ρώτησε να σου το είπει ο καθρέπτης

Τελικά αποφάσισα: θα μας χαρίσω Γεώργιο Ζαλοκώστα και Η αναχώρησή της (ΚΝΛ,Α’,σ.292)
Ξυπνώ και μου είπαν, έφυγεν η κόρη που αγαπούσα,
            και κατεβαίνω στο γιαλό,
            τη θάλασσα παρακαλώ
την πικροκυματούσα.

-Εγώ τα πρωτοδέχτηκα τ’ αφράτα της τα κάλλη,
            μου είπε ένα κύμα, και γι’αυτό
            με πόθο και με γογγυτό
            φιλώ το περιγιάλι.

-Τα μάτια της, ερώτησα, μην ήταν δακρυσμένα;
            Ένα άλλο κύμα μου μιλεί:
            -Σαν το χαρούμενο πουλί
            επήγαινε στα ξένα.

Το τρίτο κύμα ερώτησα: - εμέ γιατί ν’ αφήση
            να κλαίω και να λαχταρώ;
Περνάει το κύμα το σκληρό
χωρίς να μου μιλήση.

Άντε, και του χρόνου, ανανεωμένοι!


                       

ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ: DBC PIERRE, ΒΕΡΝΟΝ, Ο ΜΙΚΡΟΣ ΘΕΟΣ,(ΒΡΑΒΕΙΟ BOOKER 2003), ΕΚΔ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΑΘΗΝΑ 2004, ΜΤΦΡ.ΒΑΚΥ ΤΟΜΠΡΟΥ

0 σχόλια
Διαβάσαμε και το τρίτο βιβλίο της Αναγνωστικής Λέσχης μας  “Βιβλιολάτες” το μυθιστόρημα του DBC (Dirty But Clean) Pierre, Βέρνον, ο μικρός θεός, εκδόσεις Ελληνικά Γραμμάτα, Αθήνα 2004, μετάφραση Βάκυ Τόμπρου.
Ο δεκαπεντάχρονος Βέρνον Γκρέγκορι Λίτλ θεωρείται άδικα συνένοχος μαζί με το φίλο του (που μετά το μακελειό αυτοκτόνησε) για τη  δολοφονία δεκαέξι συμμαθητών τους. Αδυνατώντας να υπερασπιστεί τον εαυτό του και μετά από μια σειρά μοιραίων λαθών, καταδικάζεται από την παραφορά των ΜΜΕ και των τυχοδιωκτών τους σε θάνατο. Οι τηλεθεατές θα αποφασίσουν τη σειρά εκτέλεσης σύμφωνα με τους κανόνες του reality show! Το τέλος παραμένει ένας γρίφος.
Ο ήρωας, το alter ego του συγγραφέα, όπως εικάζουμε από τα βιογραφικά στοιχεία, είναι ένα ευαίσθητο και πανέξυπνο πλάσμα, που η απουσία πατέρα και η παρουσία – εμπόδιο σχεδόν- μιας άβουλης και φίλαυτης μητέρας τον αναγκάζουν να ενηλικιωθεί απότομα. Το βιβλίο μέσα από τα πέντε κεφάλαια – πράξεις περιγράφει αυτή την πορεία. Ταυτόχρονα σκιαγραφεί με τρόπο γκροτέσκο το νεοπλουτισμό, την απληστία, την κενότητα, την αμορφωσιά και το συντηρητισμό των μεσοδυτικών πολιτειών των ΗΠΑ, καθώς και τη σαρκοβόρα υπόσταση των ΜΜΕ.
Ο τίτλος παραπέμπει σε έναν άλλο αποδιοπομπαίο τράγο, που προδόθηκε αλλά συγχώρεσε, ίσως ειρωνικά γιατί πουθενά στο βιβλίο δεν υπάρχει μεταφυσική διάσταση.
Η γλώσσα προκαλεί με την έντονη νεανική βωμολοχία, ίσως όχι τόσο καλά μεταφρασμένη από τη μια αργκό στην άλλη, αλλά ενδεικτική του συσσωρευμένου θυμού των νέων. Επίσης μας άρεσαν ιδιαίτερα οι έξυπνες παρομοιώσεις του και η πρωτοτυπία των εικόνων του.
Παραθέτω ενδεικτικά του ύφους του βιβλίου αποσπάσματα:
·         “Ένα κομμάτι βουβαλοδέρματος ξύνει την κάσα και μπαίνει στο δωμάτιο, ραμμένο πρόχειρα γύρω από την ψυχή του σερίφη Πορκόρνι.”(σ.17)
·         “Η ψυχή της έχει ήδη παραδοθεί στο δίλημμα του συνοδευτικού πιάτου, είναι φως φανάρι… Εγώ χρειάζομαι κάτι πιο υγιεινό σήμερα. Όπως το απογευματινό λεωφορείο για να φύγω απ’ την πόλη.”(σ.22)
·         “Μύγες φρουρούν δύο ιστορικές καρέκλες μπαρμπέρικου στη μέση του δωματίου.”(σ.53)
·         “Ένας λυγμός σκάει στο λαιμό μου. Τον πνίγω και κοιτάζω τριγύρω για κάνα άκακο θέαμα που θα με κάνει να ξεχαστώ, αλλά το μόνο που βλέπω είναι μια κοντόχοντρη κοπέλα με μωρό, λίγα καθίσματα μπροστά. Το μωρό της τραβάει τα μαλλιά κι εκείνη παίρνει ένα ψευτοΰφος τρόμου.
-Αχ, μη, λέει, γιατί το κάνεις αυτό στη μαμάκα;
Προσποιείται ότι κλαίει, αλλά το μωρό γελάει και γουργουρίζει σαν ψυχοπαθής, και τραβάει ακόμα πιο δυνατά. Είμαι μάρτυρας στο μπήξιμο ενός καινούργιου μαχαιριού σε μια ολόφρεσκια ψυχή. Ενός εκπαιδευτικού στιλέτου. Μιας μητρικής λεπίδας. Ορίστε η μαμά του που ανοίγει την τομή άσκησης ελέγχου, εντελώς αθώα μες στη βλακεία της για τον κόσμο.
-Αχ, τη σκότωσες τη μαμάκα, πάει η μαμάκα!, το παίζει πεθαμένη.
Ο μικρούλης χαχανίζει για ένα λεπτό, αλλά μόνο για τόσο. Ύστερα διαισθάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Αυτή δεν ξυπνάει. Τη σκότωσε, τον εγκατέλειψε, έτσι απλά, επειδή της τράβηξε τα μαλλιά. Τη σκουντάει με το δάχτυλό του, ύστερα ετοιμάζεται να βάλει τα κλάματα. Και να το: πιάνει τη λαβή με τα ίδια του τα χεράκια και σπρώχνει μέσα του την πρώτη του λεπίδα, όσο πιο βαθιά γίνεται. Μόνο και μόνο για να την φέρει πίσω. Και, φυσικά, με το που χύνει το πρώτο δάκρυ, εκείνη ξυπνάει κατευθείαν.
-Χα,χα, ακόμα εδώ είμαι. Χα,χα, να την η μαμάκα!
Χα,χα, αυτή είναι η Πλεκτάνη των Πραγμάτων” (σ.212)
·          “Είναι ένα δίδαγμα που έμαθα. Μπορεί να ακούγεται χαζό, αλλά δεν είναι εύκολο όταν σκάνε μύτη τα όνειρά σου. Η μαλακία πάντα καραδοκεί στο βάθος, να ξέρετε. Και, όπως γνωρίζουμε, μόνο που τη σκέφτεσαι, σε πιάνει περισσότερο. Το δίδαγμα: οι πιθανότητες να κάνεις μαλακία όταν βγαίνει αληθινό ένα όνειρο είναι ανάλογες με το χρόνο  που ξόδεψες για να αναπτύξεις το όνειρο. Μ=ΟΧ2.” (σ.248)

ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

0 σχόλια
   Τέλειωσε στις 28 Ιανουαρίου ο κύκλος των βιωματικών θεατρικών μαθημάτων για εκπαιδευτικούς, που υλοποίησαν ο σκηνοθέτης και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Σερρών κ.Θοδωρής Γκόνης και ο σκηνοθέτης κ.Τάσος Ράτζος  με θέμα: Ανάγνωση κειμένου και Απ’ το παιχνίδι στη δημιουργία: παίζοντας με τα ελληνικά λαϊκά παραμύθια, που συνδιοργάνωσε το Γραφείο Πολιτιστικών Θεμάτων της Δ/νσης Δ/θμιας Εκ/σης ν.Σερρών με το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών.
   Γιορτάσαμε τη συνεργασία και τη φιλία που προέκυψε μέσα απ’ αυτά τα “μαθήματα”, τσουγκρίζοντας τα ποτήρια μας το βράδυ της Παρασκευής στο ζεστό περιβάλλον μιας ταβέρνας. Μια ομάδα από 25 γυναίκες (γιατί μόνο άραγε;) εκπαιδευτικούς θυμηθήκαμε (για να στεριώσουμε στη μνήμη μας και να καταξιώσουμε στην καρδιά μας) τις πολλές ιδιαίτερες στιγμές τους:
·       τα βιωματικά παιχνίδια, που μας έμαθαν να στηριζόμαστε και να εμπιστευόμαστε τον άλλον, να λειτουργούμε ως ομάδα και να συντονιζόμαστε στον παλμό του διπλανού,
·       τις ασκήσεις χαλάρωσης, που μας βοήθησαν να εστιάσουμε στο σώμα μας, να καταλάβουμε την υποτιμημένη δυναμική του και να παρατηρήσουμε το συμβολισμό των στάσεών του,
·       το θεατρικό παιχνίδι – μάθημα, που ήταν και το κεντρικό ζητούμενο του σεμιναρίου. Χρησιμοποιήσαμε  ελληνικά παραδοσιακά παραμύθια για να διεισδύσουμε στις τεχνικές της ηθοποιΐας και της σκηνοθεσίας. Μάθαμε να αφηγούμαστε με τη γνησιότητα του προσωπικού βιώματος μια ιστορία και να μπαίνουμε στο χώρο της φαντασίας, προσπαθώντας να την αναπαραστήσουμε στα μάτια των άλλων. Συνεργαστήκαμε, μαζευτήκαμε βραδάκι στα σπίτια μας, φτιάξαμε γλυκά και ξαναγευτήκαμε τη χαρά της παρέας και τη φιλία, που η ενήλικη σοβαροφάνειά μας είχε ξεχάσει.
·       Τις συζητήσεις στο τέλος κάθε βιωματικής άσκησης, που μετέφραζαν σε γνώση- με προεκτάσεις εκπαιδευτικής εφαρμογής- ό,τι είχαμε προηγουμένως ζήσει.
   “Βγήκαμε” πλουσιότερες απ’ αυτή την εμπειρία, ως άνθρωποι και ως εκπαιδευτικοί, γιατί βγήκαμε απ’ τους εαυτούς μας και ενωθήκαμε με τους άλλους.
   Θέλω να ευχαριστήσω το φίλο και συνάδελφο Γιώργο Αποστολίδη, Υπεύθυνο Πολιτιστικών Θεμάτων και Καλλιτεχνικών Αγώνων,  που μας έδωσε την ευκαιρία να συμμετέχουμε σε ένα τόσο ποιοτικό σεμινάριο.

   Δώρα Μπαγανά

  

ΚΟΠΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗΣ ΠΙΤΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ 2011

0 σχόλια
 Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Ν. Σερρών διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία (για πρώτη φορά) εκδήλωση κοπής πρωτοχρονιάτικης πίτας τιμώντας την εορτή  των Τριών Ιεραρχών, την Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011.
















Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Φίλιππος Ξενία και ήταν αφιερωμένη στους συνταξιούχους συναδέλφους φιλολόγους, για τους οποίους η Πρόεδρος του Συνδέσμου ανέφερε στο λόγο της: «…το γεγονός ότι έχετε συνταξιοδοτηθεί δε σημαίνει ότι δεν παραμένετε για εμάς οι δάσκαλοι, οι συνάδερφοι, οι άνθρωποι που μας εμπνεύσατε και μας βοηθήσατε στα πρώτα μας βήματα στην εκπαίδευση. Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για όλα όσα προσφέρατε στα Γυμνάσια και τα Λύκεια του νομού μας και να σας παρακαλέσουμε  να συνεχίσετε να προσφέρετε μέσα από τις δράσεις του Συνδέσμου Φιλολόγων…».









Δεκάδες συνάδελφοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Δ.Σ του Συνδέσμου και χάρηκαν μια ζεστή «φιλολογική» συνάθροιση με έντονο άρωμα νοσταλγίας και συγκίνησης.

Την εκδήλωση τίμησαν επίσης με την παρουσία τους  ο Προϊστάμενος  Γραφείου της Δ/νσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Σερρών κ. Παύλος Τσακιρίδης, η Προϊσταμένη Επαγγελματικής Εκπ/σης Ν.Σερρών κ. Λίτσα Κοκόλη, η Προϊσταμένη Εκπαιδευτικών Θεμάτων της Δ/νσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Σερρών κ.Γ.Καζεπίδου, ο τέως Δήμαρχος Σερρών και Φιλόλογος κ.Ζήσης Μητλιάγκας, καθώς και οι τέως Δ/ντές Δ/νσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Σερρών κ.Γ.Φακετόπουλος και κ. Ν. Καιδατζής.
                             


                   

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου των Φιλολόγων αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει από καρδιάς όλους τους συναδέλφους, εν ενεργεία και συνταξιούχους, οι οποίοι τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση, στήριξαν την πρωτοβουλία και ενδυνάμωσαν τη θέληση να προχωρήσουμε σε δρόμους συμπόρευσης και δημιουργίας.



Για το Δ. Σ του Συνδέσμου

Η Πρόεδρος                                         Η Γεν.Γραμματέας

Τάνια Ζουρνατζή                                         Σύλια Ζέττα
 

ΣΙΡΙΣ - SIRIS Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template