ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ και ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΩΝ … «ΤΡΑΠΕΖΩΝ»


του Κώστα Διονυσίου

Σταχυολογήσαμε ενδεικτικά και κατά προτεραιότητα: α)τους βασικούς γενικούς στόχους της φιλοσοφικής έρευνας, σύμφωνα με την πρώτη ενότητα του σχολικού εγχειριδίου, β)τις μεθόδους για την επίτευξή τους, όπως προβλέπεται  και από τις σχετικἐς οδηγίες και γ)τις αντικειμενικές δυσκολίες που συναντάμε ή περιμένουμε να συναντήσουμε τόσο στην πορεία της διδασκαλίας όσο και στη διαδικασία της αξιολόγησης ενόψει και της πρόκλησης της Τρἀπεζας Θεμἀτων.

Α.Βασικοί Στόχοι
  • Όξυνση της κριτικής ικανότητας και διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων

Β.Μέθοδοι
  • Διαλεκτική μέθοδος και όχι διάλεξη (μετωπική διδασκαλία) ο καταλληλότερος τρόπος διδασκαλίας του μαθήματος - σύμφωνα με τις οδηγίες - και μετάδοσης της φιλοσοφικής αλήθειας κατά τον Πλάτωνα και το Σωκράτη: δηλαδή κρίνεται απαραίτητη η συμμετοχή των διδασκομένων με τη μορφή ερωταποκρίσεων, διατύπωσης αμφιβολιών, υποβολής ερωτημάτων, ώστε να διασαφηνιστούν και να αφομοιωθούν οι λεπτές φιλοσοφικές έννοιες.
  • Επικαιροποίηση και αισθητοποίηση των φιλοσοφικών προβλημάτων και εννοιών, ώστε να εξοικειωθούν οι μαθητές με τους φιλοσοφικούς όρους και να ενεργοποιηθεί το ενδιαφέρον τους για το μάθημα῾ σ’ αυτό βεβαίως θα συμβάλει και η:
  • Αξιοποίηση των κειμένων και επιλογή των κατάλληλων ερωτήσεων για την κατανόηση των εννοιών και την αφομοίωση της ύλης, καθώς επίσης και για την ενθάρρυνση των μαθητών να παραγάγουν φιλοσοφική σκέψη είτε στον γραπτό είτε στον προφορικό λόγο.

Γ.Αντικειμενικές Δυσκολίες
  • Η μεγάλη δυσκολία στη μεθοδολογία  της διδασκαλίας αυτού του μαθήματος τόσο για τους ανυποψίαστους που το διδάσκουν για πρώτη φορά όσο και για τους παλαιότερους είναι η αδιόρατη γραμμή που χωρίζει μια μεστωμένη και καλά στοχευμένη φιλοσοφική κουβέντα με διάφανα επιχειρήματα και κρυστάλλινες θέσεις από τη μια πλευρά κι από την άλλη τον κίνδυνο διολίσθησης σε μια ατέρμονη και αδιέξοδη δήθεν φιλοσοφική  αναζήτηση σε θολά νερά.
  • Κι ένα εύλογο ερώτημα σε πρακτικό ζήτημα αξιολόγησης από έναν εκπαιδευτικό που διδάσκει το μάθημα της φιλοσοφίας: Πώς μπορεί να αξιολογηθεί άραγε ο μέσος μαθητής της β΄ λυκείου σ’ ένα μάθημα ιδιαίτερα απαιτητικό, κατεξοχήν θεωρητικό με πλήθος αφηρημένων εννοιών, δύσκολα αντιληπτών χωρίς την κατάλληλη εμπειρία – άλλωστε η φιλοσοφία είναι Τέχνη του έμπρακτου βίου κατά τους αρχαίους - κι ακόμα δυσκολότερων να εκφραστούν, με δεδομένη τη λεξιπενία και την ανεπαρκή πνευματική συγκρότηση αυτής της ηλικίας, πλην λαμπρών εξαιρέσεων;
Αναρωτιόμαστε τελικά μήπως το μόνο «ασφαλές» καταφύγιο απέναντι σ΄ αυτές τις δυσκολίες είναι και πάλι η στείρα αποστήθιση μιας επιπλέον «χρήσιμης» πληροφορίας δίπλα στις τόσες άλλες, χωρίς όφελος για την πολυπόθητη όξυνση της κριτικής ικανότητας και τη διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων του δημοκρατικού μαθητή-πολίτη, που φαντάζομαι πως είναι και το ζητούμενο σύμφωνα με τους βασικούς γενικούς στόχους που θέσαμε στην αρχή.
                                                                 Κωνσταντίνος Διονυσίου

Εκπαιδευτικός ΠΕ02 1ου ΓΕΛ Σερρών

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 

ΣΙΡΙΣ - SIRIS Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template