ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Ε. ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

0 σχόλια
O Σύνδεσμος Φιλολόγων Ν. Κοζάνης με έκπληξη πληροφορήθηκε τις τελευταίες μέρες τη δήλωση της Υφυπουργού Παιδείας, σε ραδιοφωνικό σταθμό, ότι οι καθηγητές των ξένων γλωσσών θα διδάσκουν τώρα και Λογοτεχνία, για να συμπληρώνουν ωράριο και να μη χάσουν την οργανική τους θέση.
Πρόκειται, όπως είναι φανερό, για μια αλλοπρόσαλλη προσπάθεια της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου να αμβλύνει τις εντυπώσεις από τις έντονες διαμαρτυρίες και τις οξύτατες αντιδράσεις που προκάλεσε σε εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές η πρόσφατη υπουργική απόφαση για την αφαίρεση της διδασκαλίας της δεύτερης ξένης γλώσσας από το σχολείο. Αντί να ζητήσει συγγνώμη η υφυπουργός και να αποσύρει την απαράδεκτη υπουργική απόφαση, προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τους εκπαιδευτικούς των ξένων γλωσσών «πετώντας τους ένα κομμάτι» ωρών διδασκαλίας άλλου μαθήματος.
Η αντιπαιδαγωγική και αντιεπιστημονική αυτή στάση επαναλαμβάνεται μετά από πέντε χρόνια, όταν η τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου, μείωσε τις ώρες της Γαλλικής γλώσσας, δίνοντας στους καθηγητές των Γαλλικών ως «αντάλλαγμα» τη δυνατότητα διδασκαλίας του μαθήματος της Ιστορίας στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Αυτή την απόφαση την υπερασπίστηκαν πολλοί (άτομα και φορείς) είτε στο όνομα της συναδελφικής αλληλεγγύης είτε με το επιχείρημα ότι και οι απόφοιτοι των ξένων γλωσσών είναι επαρκείς επιστημονικά για να διδάξουν Ιστορία. Έτσι καταλήξαμε στο τραγελαφικό γεγονός να διδάσκεται η Ιστορία από οποιονδήποτε εκτός από αυτόν που τη σπούδασε.
Την ίδια λογική εξυπηρετεί πολύ περισσότερο σήμερα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου, η οποία ακολουθώντας ανάλογη τακτική ισχυρίζεται ότι άνετα οι εκπαιδευτικοί ξένων γλωσσών μπορούν να διδάξουν και το μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, εφόσον έχουν διδαχθεί την αντίστοιχη γαλλική ή γερμανική, ισοπεδώνοντας με αυτό τον τρόπο την επιστημονική επάρκεια της κάθε ειδικότητας. Σε λίγο, το μόνο που δε θα επιτρέπεται στους καθηγητές ξένων γλωσσών είναι να διδάσκουν το αντικείμενο το οποίο έχουν σπουδάσει και για το οποίο προσλήφθηκαν στην εκπαίδευση!
Με την τακτική αυτή η πολιτική ηγεσία του υπουργείου επιδιώκει να εξαφανίσει τους διορισμούς καθηγητών ξένων γλωσσών, καθώς και να μεταφέρει το κλίμα αντιπαράθεσης και ανταγωνισμού στους κόλπους των εκπαιδευτικών διαφορετικών ειδικοτήτων στρέφοντάς τους τον έναν εναντίον του άλλου. Ο στόχος είναι προφανής: να ξεφύγουν, μέσα από το προπέτασμα καπνού, οι πραγματικά υπεύθυνοι για την κατάσταση στην εκπαίδευση, αλλά κυρίως να διασπαστεί η εκπαιδευτική κοινότητα και να γίνει έτσι αδύναμη να αντιμετωπίσει το νέο εργασιακό μεσαίωνα που της ετοιμάζουν.
Αν συνδέσουμε μάλιστα το γεγονός αυτό με τη σταδιακή καθιέρωση της δεύτερης ειδικότητας που θεσπίστηκε πρόσφατα, τότε προβλέπουμε μια πλήρη ανατροπή στο εργασιακό πλαίσιο, ειδικότερα στις οργανικές θέσεις και στις αναθέσεις μαθημάτων.
Οι εκπαιδευτικοί σήμερα βρίσκονται μπροστά σε μια «επιχείρηση» συνολικής αλλαγής του τοπίου στη δημόσια εκπαίδευση. Το Υπουργείο Παιδείας, σιγά και σταθερά, προετοιμάζει το έδαφος για την δημιουργία εκπαιδευτικών χωρίς ωράριο, έτσι ώστε αμέσως μετά να νομιμοποιήσει στην κοινή γνώμη τα σχέδιά του για μετακινήσεις, μετατάξεις και απολύσεις, καθώς η πρόσφατη ρύθμιση για τις ξένες γλώσσες οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια, αμέσως μετά τη μεταβατική φάση, σε απώλεια οργανικών θέσεων, σε μετακίνηση εκπαιδευτικών από νομό σε νομό, σε διάθεση, σε μετάταξη και βεβαίως σε απόλυση. Γίνεται φανερό ότι αυτά τα σχέδια αφορούν κάθε εκπαιδευτικό, κάθε γονιό και κάθε μαθητή, γιατί πρόκειται για συντριπτικό χτύπημα στη δημόσια εκπαίδευση, στο περιεχόμενο και τις κατευθύνσεις της.
Ø     Καταγγέλλουμε αυτό το σκοτεινό μέλλον που «υφαίνει» το Υπουργείο Παιδείας για τη δημόσια εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς με την ευκαιρία της οικονομικής κρίσης.
Ø     Καταγγέλλουμε την κατάργηση της διδασκαλίας της επιλεγόμενης δεύτερης ξένης γλώσσας, και τη στέρηση από τα παιδιά μας της δυνατότητας να διδάσκονται και μια δεύτερη ξένη γλώσσα στο δημόσιο σχολείο, πράγμα που δεν ισχύει σε καμιά άλλη Ευρωπαϊκή χώρα.
Ø     Καταγγέλλουμε την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΔΒΜΘ για την υποβάθμιση της εκπαίδευσης του λαού μας, για τον επιχειρούμενο ηθικό εξευτελισμό  της εκπαιδευτικής κοινότητας και την προσπάθεια καλλιέργειας κλίματος «διαίρει και βασίλευε» μεταξύ των εκπαιδευτικών.
Ø     Καταγγέλλουμε την απαξίωση της εκπαίδευσης των μαθητών μας στο «νέο» σχολείο, όπου επιτρέπεται ένας εκπαιδευτικός να διδάσκει κάτι το οποίο δεν έχει σπουδάσει.
Ø     Καταγγέλλουμε την ανευθυνότητα με την οποία το ΥΠΠΔΒΜΘ, ενώ από τη μια διακηρύττει τη δημιουργία του καινοτόμου ψηφιακού σχολείου, από την άλλη ρίχνει στον Καιάδα χρόνια ατέλειωτα σκληρής μελέτης και προσπάθειας για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, μεταπτυχιακά, μετεκπαιδεύσεις, επιμορφώσεις, παιδαγωγικές συναντήσεις με το σχολικό σύμβουλο, ειδικά σεμινάρια, που κάνουμε για να φανούμε πιο χρήσιμοι στους μαθητές μας. Άχρηστα όλα αυτά σήμερα, που απαξιώνεται η εκπαίδευση των παιδιών μας, αφού με πρόσχημα  την κάλυψη του υποχρεωτικού ωραρίου των συναδέλφων, θα επιτρέπεται κυριολεκτικά στον καθένα να διδάσκει οτιδήποτε. 

Αναβάθμιση του Δημόσιου σχολείου δε σημαίνει συρρίκνωση των επιλογών του μαθητή, αλλά  υποχρέωση του κράτους να εξασφαλίσει σε όλα τα παιδιά, µέσω της δημόσιας εκπαίδευσης, τα εφόδια που είναι απαραίτητα για επαρκή ξενόγλωσση εκπαίδευση και όχι να εξαναγκάζει την ελληνική οικογένεια να τα αναζητά και να τα ακριβοπληρώνει σε ιδιωτικά φροντιστήρια.

Απαιτούμε άμεσα το Υπουργείο να αποσύρει την εγκύκλιο που υποβαθμίζει την ξενόγλωσση εκπαίδευση στο δημόσιο σχολείο και ουσιαστικά καταργεί οργανικές θέσεις συναδέλφων και να εγκαταλείψει κάθε ιδέα για «μπάλωμα» του ωραρίου των εκπαιδευτικών ξένων γλωσσών με μαθήματα άλλων ειδικοτήτων. Θεωρούμε ότι η εκμάθηση δύο ξένων γλωσσών μέσα στο δημόσιο σχολείο με ελεύθερη επιλογή, σε συνδυασμό µε κρατική πιστοποίηση της αποκτηθείσας γνώσης, είναι το ελάχιστο που θα πρέπει να εξασφαλίζεται στους μελλοντικούς πολίτες της Ενωμένης Ευρώπης, όλων των κοινωνικών στρωμάτων.

Σύνδεσμος Φιλολόγων Ν. Κοζάνης

Σερζ Λατούς: Λιτή αφθονία, ο νέος τρόπος ζωής

0 σχόλια
Συνέντευξη στον Γιαννη Eλαφρό, Καθημεριινή, 22.5.11

«Το ποτάμι της κατανάλωσης ξεχείλισε, πλημμύρισε τα πάντα και τώρα αφήνει τον βάλτο της ύφεσης. Αφού οι κοινωνίες αρρώστησαν από υπερβολική ανάπτυξη της οικονομίας, τώρα “σβήνουν” από το σκάσιμο της φούσκας. Μήπως ήρθε η ώρα να σκεφτούμε την προοπτική της αποανάπτυξης;». 

 Συναντήσαμε τον «προφήτη» της ουτοπίας της λιτής αφθονίας, τον Γάλλο διανοούμενο Σερζ Λατούς, έναν προφήτη χωρίς θεό. «Είμαστε οι άθεοι της οικονομίας, της πραγματικής θρησκείας της νεωτερικότητας», μας λέει ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Paris-Sud 11 (Orsais), ειδικός στις οικονομικές και πολιτικές σχέσεις Βορρά-Νότου. Ο Σ. Λατούς ήρθε στην Ελλάδα προσκεκλημένος από κινήσεις εναλλακτικής κοινωνικής και οικολογικής προσέγγισης.

 
 
Η Ελλάδα υποφέρει σήμερα από την ύφεση, την κρίση και τις μνημονιακές πολιτικές άγριων περικοπών. Τι νόημα έχει να μιλάμε για αποανάπτυξη, ρωτάμε. «Ας μην μπερδεύουμε το δικό μας πρόταγμα με τη στέρηση. Ισα ίσα, αυτό που συμβαίνει και στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη είναι οι τρομακτικές συνέπειες της κρίσης των κοινωνιών της χρηματιστικοποίησης, της υπερανάπτυξης και της κατανάλωσης. Για πολλές δεκαετίες το σύστημα μας έλεγε ότι πρέπει να δώσουμε τα πάντα για την ανάπτυξη, χωρίς να ρωτάμε για την επόμενη μέρα. Ο πλανήτης όμως είναι πεπερασμένος, οι πηγές ενέργειας, τα φυσικά αποθέματα θέλουν μια άλλη διαχείριση», απαντά ο Γάλλος φιλόσοφος.
 
«Η σύγχρονη τραγωδία», σύμφωνα με τον Σ. Λατούς, «συνίσταται στο ότι, ενώ βρισκόμαστε σε μια κοινωνία υπερ-καταναλωτική, δεν μπορούμε να καταναλώσουμε. Στη λογική της λιτής αφθονίας, που πρεσβεύουμε, δεν υπάρχει στέρηση. Απεναντίας στη σημερινή κοινωνία που στηρίζεται στην αγορά, ο δείκτης στέρησης είναι πάντα μεγαλύτερος από τον δείκτη ικανοποίησης, γιατί μόνο έτσι δημιουργείται η ανάγκη της κατανάλωσης. Η διαφήμιση αναπαράγει τη στέρηση και δημιουργεί νέες ανάγκες, πλαστές».

 
Για τον διανοητή της αποανάπτυξης, οι σύγχρονες κοινωνίες είναι θεμελιωμένες πάνω στην απόλυτη έλλειψη μέτρου και γι’ αυτό «διαπράττεται ύβρις, με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου. Για πολλές δεκαετίες, η κυρίαρχη αρετή στον οικονομικό κλάδο είναι η απληστία». Ετσι δεν δημιουργήθηκαν οι φονικοί - μάνατζερ και τα χρηματιστηριακά όπλα μαζικής καταστροφής;

 
Σύμφωνα με τον Γάλλο φιλόσοφο, το πρόταγμα της αποανάπτυξης καλεί σε οικοδόμηση της κοινωνίας με άλλες αξίες. «Για να βρούμε το μέτρο, αλλάζοντας και τον άνθρωπο και την κοινωνία». [...]   
«Το ζητούμενο σήμερα δεν είναι να κατέχουμε περισσότερα, αλλά να κατακτήσουμε το ευ ζην, όχι μέσω της κατανάλωσης, αλλά μέσω κοινωνικών δικτύων υποστήριξης και κάλυψης των κοινωνικών αναγκών», μας λέει ο Σ. Λατούς.  [...]
 
Γι’ αυτό ο Σ. Λατούς εμπνέεται περισσότερο από ολοκληρωμένες πολιτικές παρεμβάσεις, όπως αυτές που έγιναν στη Βολιβία και στο Εκουαδόρ. «Εκεί, μέσα από κοινωνικές εξεγέρσεις, προέκυψαν κυβερνήσεις με επικεφαλής ιθαγενείς, οι οποίοι έχουν μια διαφορετική σχέση με τη Φύση. Κατοχυρώθηκε, και συνταγματικά, ότι η Φύση δεν μπορεί να κακοποιείται, καθώς και ότι οι πηγές ενέργειας ανήκουν στην κοινωνία και δεν μπορούν να ιδιωτικοποιηθούν»[...]


Επικριτικός είναι ο Γάλλος φιλόσοφος και στις θεωρίες της βιώσιμης ή της πράσινης ανάπτυξης: «Μοιάζει σαν οι μεγάλες πολυεθνικές και τα γιγαντιαία λόμπι των συμφερόντων να έχουν απαγάγει την έννοια του περιβάλλοντος, βαφτίζοντας το κρέας, ψάρι. Πριν από τη Φουκουσίμα, για παράδειγμα, προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι η πυρηνική ενέργεια είναι φιλική προς το περιβάλλον και αντίθετη στην κλιματική αλλαγή. Μπορεί όμως να παραδοθεί η προστασία του περιβάλλοντος σε αυτούς που το κατέστρεψαν;». [...] 


Μήπως η πρόταση της αποανάπτυξης αποτελεί μια ιστορική οπισθοδρόμηση, γυρίζει πίσω το ρολόι της κοινωνικής εξέλιξης; Μήπως οδηγεί σε κοινωνίες απομονωμένες;
Ο Σερζ Λατούς προβλέπει ότι η σημερινή κρίση θα βαθύνει, προαναγγέλλοντας χαοτικές καταστάσεις, χωρίς να λείπουν και τα ενδεχόμενα μεγακαταστροφών, όπως της Φουκουσίμα. «Είναι η κρίση της κοινωνίας της κατανάλωσης που μας γυρίζει πίσω. Σήμερα τίθεται το δίλημμα αποανάπτυξη ή βαρβαρότητα».

  
 

ΣΙΡΙΣ - SIRIS Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template