Έφυγε από τη ζωή ο καθηγητής Δανιήλ Ιακώβ

0 σχόλια
Στις 21 Μαϊου 2014 έφυγε από τη ζωή ο Δ.Ι. διακεκριμένος κλασικός φιλόλογος της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας του Τμήματος Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Γεννημένος στη Βέροια, σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ., μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο Tubingen της Γερμανίας και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Φιλοσοφικό Τμήμα του Α.Π.Θ.
Εξαίρετος επιστήμονας με βαθειά γνώση της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, υπήρξε άριστος μεταφραστής μελετών από το χώρο των κλασικών σπουδών, αλλά και ευαίσθητος μελετητής κορυφαίων νεοελλήνων ποιητών, όπως Η αρχαιογνωσία του Οδυσσέα Ελύτη. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την τραγωδία (Η ποιητική της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας), τον Πίνδαρο (σχολιασμένη έκδοση των Πυθιόνικων) και την Ποιητική του Αριστοτέλη. Η ερμηνευτική έκδοση της Άλκηστης του Ευριπίδη (2012) βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Δημοσίευσε, επίσης, πλήθος επιστημονικών άρθρων και βιβλιοκρισιών σε εφημερίδες και φιλολογικά περιοδικά (Φιλόλογος-Ελληνικά).
Ψηφίσματα για το θάνατό του εξέδωσαν το Τμήμα Φιλολογίας του Α.Π.Θ. και το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών του Α.Π.Θ.

Αν. Στέφος

Η ΠΕΦ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΕΝ.ΠΑΙΔΕΙΑΣ 2014

0 σχόλια
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΟΛΌΓΩΝ
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 6, 10433Ω ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ.210-5243434, ΦΑΧ 210-5228231
Email: p-e-f@otenet                                                                             Αθήνα, 30 Μαίου 2014
  
Οι θέσεις της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων για τα θέματα της Ιστορίας Γενικής Παιδείας

Τα θέματα των εξετάσεων της Ιστορίας Γενικής Παιδείας είναι κατανοητά, διατυπωμένα με σαφήνεια και καλύπτουν περιορισμένο μέρος της εξεταστέας ύλης.

Οι απαντήσεις βρίσκονται στις αντίστοιχες σελίδες του σχολικού εγχειριδίου:

Α1. α: Τον Δεκέμβριο του … την κατἐστειλε  σ. 15
       β: Η έναρξη της διαδικασίας  … συμμετάσχει σ.σ. 154-155
       γ: Τον Φεβρουάριο του … στη νήσο σ.σ. 163-164

Α2. α: Λάθος,  β: Σωστό, γ: Λάθος, δ: Σωστό, ε: Σωστό

Β1.  Από την Πελοπόννησο .. νότια Ελλάδα σ. 26

Β2.  Τρία ήταν … στην Αγγλία σ. 41

Γ1. Ο ανταγωνισμός των Βουλγάρων με τους   …  το Κίνημα των Νεοτούρκων το 1908,         σ.σ. 65-66

Δ1. Η πολεμική … τελείωνε ποτέ σ. 78

Στα θέματα της δεύτερης ομάδας,  Γ1 και Δ1, τα κείμενα λειτουργούν συμπληρωματικά ή επεξηγηματικά, επαναλαμβάνοντας στοιχεία του εγχειριδίου.  Συνεπώς, προσφέρονται για αναπαραγωγική παρά για συνθετική διαδικασία. Δεν προωθούν την ιστορική σκέψη και συνείδηση και περιορίζονται σε στρατιωτικά και πολιτικά γεγονότα.


Από την Πανελλήνια  Ένωση Φιλολόγων

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ 21/3/2014 ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ Ν. ΣΕΡΡΩΝ

0 σχόλια
            Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Ν. Σερρών διοργάνωσε φέτος, για πρώτη φορά, ποιητικό μαθητικό διαγωνισμό των μαθητών Γυμνασίων και Λυκείων του Ν. Σερρών, με  τίτλο «Γιορτάζουμε την ημέρα της ποίησης με τους μαθητές μας» καλώντας μαθητές και καθηγητές να τιμήσουν και να γιορτάσουν την Ημέρα της ποίησης μέσα από το δικό τους ποιητικό λόγο.

Με μεγάλη χαρά τα μέλη του Δ.Σ του Συνδέσμου Φιλολόγων Σερρών ανέγνωσαν, στη συνεδρίαση της 14/4/2014, τα ποιήματα στο σύνολό τους (125) και διέκριναν μεταξύ αυτών 25 από τα οποία επελέγησαν, με φανερή βαθμολογία, προς βράβευση τα:
 Α) Γυμνασίου:
1ο βραβείο στην Κουρτίδου Σοφία, του Α1 τμήματος του Γυμνασίου Μαυροθάλασσας με το ποίημα «Πανσέληνος»
2ο βραβείο στην  Κατσάρη Ιωάννα, του Γυμνασίου Ηράκλειας με το ποίημα «Δεν είμαι εγώ που μιλώ…»
3ο βραβείο στη Βαμβακά Μαρίλη του Γυμνασίου Ηράκλειας με το ποίημα «Η Διαφορετική» 
Β) Λυκείου:
1ο βραβείο στο Γρηγορούδη Αθανάσιο του Γ1 τμήματος του ΓΕ.Λ Πεντάπολης με το ποίημα «Αρχή του τέλους»
2ο βραβείο στο Μαυρίδη Δημήτριο του Γ2 τμήματος του ΓΕ.Λ Ποροϊων με το ποίημα «Αναμνήσεις»
3ο βραβείο στη Ράπτη Σταματία του Α3 τμήματος του Μουσικού  ΓΕ.Λ με το ποίημα «Το ποτάμι». 
Αποφασίστηκε επίσης: α) να επιδοθούν αναμνηστικοί έπαινοι σε όλους τους συμμετάσχοντες μαθητές , β) να διαμορφωθεί ηλεκτρονικό ποιητικό λεύκωμα με τα 25 ποιήματα που διακρίθηκαν, το οποίο και θα δημοσιοποιηθεί στο ιστολόγιο «Σίρις» του Συνδέσμου  και γ) οι τιμητικοί έπαινοι-βραβεία και το συμβολικό δώρο- Ποιητική Ανθολογία- να επιδοθούν στους νικητές κατά τη διάρκεια της Ημερίδας ανάδειξης του έργου των Φιλολόγων που θα γίνει , όπως κάθε χρόνο, στο τέλος του διδακτικού έτους.
Οι αναμνηστικοί έπαινοι μαζί με τις ονομαστικές καταστάσεις των μαθητών που συμμετείχαν στο διαγωνισμό, τιμώντας με τον πιο συγκινητικό τρόπο την ημέρα της Ποίησης, έχουν  αποσταλεί στα σχολεία τους. 
Ευχαριστούμε θερμά τους μαθητές, τις μαθήτριες και τους συναδέλφους των Γυμνασίων και Λυκείων του Ν. Σερρών για την ανταπόκρισή τους

Εκ μέρους του Δ.Σ

             Η Πρόεδρος                                        Η Γενική Γραμματέας
Σύλια   Ζέττα                                              Δώρα    Μπαγανά

Παιδεία με …Προπαίδεια, Της Σοφίας Μουρατίδου, Φιλολόγου

0 σχόλια
Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι η παιδεία είναι μια από τις σημαντικότερες παροχές του Κοινωνικού Κράτους, η οποία βοηθά στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου δίνοντας στους νέους και τη δυνατότητα να μορφωθούν, αλλά και να αποκατασταθούν επαγγελματικά σε επαγγέλματα στα οποία διαφορετικά δεν θα είχαν καμία πρόσβαση. Από αρχαιοτάτων χρόνων μάλιστα είχε επισημανθεί η αξία της παιδείας, όπως αποδεικνύεται και από το ρητό που αποδίδεται στον  Ηράκλειτο «τὴν παιδείαν ἕτερον ἥλιον εἶναι τοῖς πεπαιδευμένοις», όπου το πνευματικό αγαθό της παιδείας συγκρίνεται με τον ήλιο, η σημασία του οποίου για τη ζωή μας είναι καθοριστική. Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, το Σχολείο μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί τον πυρήνα του κυττάρου της τοπικής κοινωνίας, όπου συντελούνται διαδικασίες βελτιστοποίησης και πολλαπλασιασμού του υπάρχοντος υλικού.
 Ένα τέτοιο Σχολείο-εργοτάξιο γνώρισα τα πρώτα χρόνια που τοποθετήθηκα ως φιλόλογος στο Γυμνάσιο του Νέου Πετριτσίου, όπου πέρα από τα κλασικά μαθήματα, η διδασκαλία των οποίων προβλεπόταν από το Αναλυτικό Πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας, διεξάγονταν και μια σειρά από άλλα μαθήματα και δραστηριότητες. Ενδεικτικά μόνο αναφέρω ότι λειτουργούσαν Τμήματα Ενισχυτικής Διδασκαλίας, για την ενίσχυση των πιο αδύναμων μαθητών, Φροντιστηριακά Μαθήματα, για μεγαλύτερη επαφή με την ελληνική γλώσσα των αλλοδαπών ή παλιννοστούντων μαθητών, Προαιρετικά Μαθήματα, που έδιναν τη δυνατότητα στους μαθητές να γνωρίσουν τη Μουσική, το Θέατρο, τη Δημοσιογραφία κι άλλα που δεν διδάσκονταν στο πρωινό πρόγραμμα του σχολείου, Σχολές Γονέων, για την ενημέρωση και στήριξη των γονέων κ.λπ.
Όλα αυτά όμως γίνονταν στο παρελθόν. Στρέφοντας τη ματιά μου στο παρόν βλέπω ότι όχι μόνο τα μαθήματα αυτά δεν υπάρχουν πια, αλλά ακόμη και τα προβλεπόμενα από το Αναλυτικό Πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας διδάσκονται με δυσκολία, λόγω της πρόσληψης περιορισμένου αριθμού αναπληρωτών καθηγητών και μηδενικών διορισμών. Μόλις και μετά βίας ξεκίνησε πριν λίγες μέρες το πρόγραμμα της Ενισχυτικής Διδασκαλίας, το οποίο τα τελευταία χρόνια είχε καταργηθεί και η λειτουργία του οποίου είχε εξαγγελθεί από τον Ιούνιο του 2013. Η Παράλληλη Στήριξη, που θα έπρεπε να παρέχεται από την αρχή της σχολικής χρονιάς σε μαθητή του σχολείου μας, δεν εφαρμόστηκε μέχρι στιγμής, η λειτουργία Τμημάτων Ένταξης παραμένει σε εκκρεμότητα εδώ και δύο χρόνια κι αναρωτιόμαστε όλοι για τη «βιωσιμότητα» του σχολείου, καθώς η λειτουργία μικρών σχολικών μονάδων θεωρείται ασύμφορη.
Ποιο όμως είναι το πραγματικό συμφέρον; Μπορεί η παιδεία να αποτελέσει ένα απλό συνονθύλευμα αριθμών και αποτέλεσμα αλγεβρικών εξισώσεων ή είναι πάνω από όλα ζήτημα καρδιάς και κατάθεση ψυχής; Τα σύγχρονα δεδομένα, και ο τρόπος με τον οποίο αποφασίζει η τεχνοκρατική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δείχνουν ότι στα κέντρα λήψης αποφάσεων αυτό που μετράει είναι οι αριθμοί κι ότι όλα μπορούν να μεταφραστούν σε αριθμούς. Τα σχολεία είναι απλοί αριθμοί, οι διδακτικές αίθουσες αριθμοί, οι μαθητές αριθμοί, αριθμοί και οι καθηγητές, οι δάσκαλοι, οι νηπιαγωγοί. Και με τους αριθμούς δεν πρέπει να αστειεύεται κανείς, διαφορετικά δεν θα βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αριθμοποιώντας, λοιπόν, τα μέχρι στιγμής δεδομένα έχουμε: Στόχος της εκπαίδευσης = προαγωγή = πολλαπλασιασμός των γνώσεων, των δεξιοτήτων και των ικανοτήτων των μαθητών. Τρόπος επίτευξης = κλείσιμο ή συγχώνευση σχολείων + κατάργηση ειδικοτήτων + μείωση καθηγητών + κατάργηση μαθημάτων + προσθήκη νέων εξετάσεων = επιπλέον έξοδα για τη μετακίνηση των μαθητών + επιπλέον έξοδα για φροντιστήρια + επιπλέον έξοδα για παρακολούθηση μαθημάτων σε ιδιωτικά ΙΕΚ + άνεργοι πτυχιούχοι = οικονομική εξαθλίωση = πτώση του βιοτικού επιπέδου + μετανάστευση = μείωση του εργατικού δυναμικού της χώρας = διαιώνιση της κρίσης. Πολύ καλό αυτό το αποτέλεσμα, αν αυτό ήταν το επιθυμητό. Στόχος όμως αρχικά ήταν η βελτίωση, δηλαδή ο πολλαπλασιασμός και αναρωτιέμαι αν είναι ποτέ δυνατόν με αφαιρέσεις και διαιρέσεις να οδηγηθούμε σε πολλαπλασιασμό και τι αποτέλεσμα θα έχει ο πολλαπλασιασμός αν γίνει με το μηδέν. Γιατί στην ουσία, από ό,τι συμπεραίνουμε, το επιθυμητό είναι να λειτουργεί η εκπαίδευση με μηδενικό κόστος, σαν από κεκτημένη ταχύτητα και αυτόματα, χωρίς να επενδύονται κονδύλια σε αυτήν. 
Εύλογα, αναδύεται το ερώτημα: Υπάρχει άραγε προσφορότερη επένδυση από την εκπαίδευση; Γιατί, αν αξίζει να επενδύσει κανείς σε ένα εργοστάσιο που εξειδικεύεται στην κατασκευή ενός συγκεκριμένου προϊόντος, τότε τι πρέπει να πούμε για την εκπαίδευση, της οποίας οι καρποί είναι παντοειδείς; Ίσως να φανεί λιγάκι γραφικό αυτό που σκέφτομαι, όμως πιστεύω πως η εκπαίδευση, όπως και η ζωή, μοιάζουν πιο πολύ με τις «ξεπερασμένες» τώρα πια στον αιώνα της ταχύτητας αγροτικές εργασίες, οι οποίες απαιτούν πολύ χρόνο, δουλειά, θυσίες, αγάπη και προπαντός πολλή υπομονή. Μόνο έτσι οδηγούμαστε στον πολλαπλασιασμό του σιταριού και φυσικά και της γνώσης. Ποιο, λοιπόν, μπορεί να είναι το μέλλον της παιδείας όταν κάνουμε αφαιρέσεις και διαιρέσεις προσπαθώντας να πετύχουμε το στόχο, που δεν είναι παρά ο πολλαπλασιασμός των δεξιοτήτων και ικανοτήτων των μαθητών μας; Μπορούμε να κάνουμε εκπτώσεις στο μέλλον των παιδιών μας και του τόπου μας; Μπορούμε να κάνουμε εκπτώσεις στο μέλλον της νέας γενιάς, όσο δεινή κι αν είναι η οικονομική κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει;

Την απάντηση μάς την έχει δώσει αιώνες πριν ο Διογένης Λαέρτιος, όταν ονόμαζε την παιδεία «ἐν ταῖς εὐτυχίαις κόσμον», στολίδι δηλαδή των ευτυχισμένων εποχών, αλλά και «ἐν ταῖς ἀτυχίαις καταφυγήν», ασφαλές δηλαδή καταφύγιο όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα και δυσκολίες. Το ίδιο νομίζω πως πρέπει να γίνει και τώρα. Η εκπαίδευση θα πρέπει να αποτελέσει τη λύση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε σήμερα κι όχι μέρος του προβλήματος. 
 

ΣΙΡΙΣ - SIRIS Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template