Ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ

0 σχόλια
ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ,
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 5-8 ΜΑΪΟΥ 2011
 Η ΔΕΦΝΚ (Διεθνής Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη) θα είναι παρούσα και εφέτος σ’ αυτή τη διεθνή έκθεση (περίπτερο 13, θέση 70). Θα παρουσιάσει, με πέντε πίνακες μεγάλου σχήματος, τις σχέσεις του Καζαντζάκη με τον αραβικό κόσμο (χριστιανικό και μουσουλμανικό):- Ρίζες
- Ταξίδια
- Λογοτεχνική δημιουργία
- Τοπία και άνθρωποι
- Μνημεία

(ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗΣ ΤΥΧΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΑΝΟΙΧΤΟ!)

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ - ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ - ΕΥΧΕΣ!

0 σχόλια
Πριν από πολλά χρόνια, λέει, ο μικρός γόνος ενός Αγγλου αριστοκράτη είχε κολλήσει σε βάλτο στην μικρή πόλη Ayrshire της Σκοτίας. Κάποιος παρακείμενος αγρότης με το όνομα Φλέμιγκ, σπεύδει και τον ξεκολλάει. Μετά από μερικές μέρες μια άμαξα σταματάει έξω από την φτωχή καλύβα του αγρότη. Και ο πατέρας του παιδιού βγαίνει, ευχαριστεί με ευγνωμοσύνη και ρωτάει τον φτωχό αγρότη να του πει τι θέλει ως αντάλλαγμα να του δώσει. «Εσωσες την ζωή του παιδιού μου. Σου οφείλω τα πάντα. Πες μου τι θέλεις». Ο «ανώνυμος» αγρότης αρνείται κάθε προσφορά από τον πλούσιο αριστοκράτη. Γιατί, λέει, μια τέτοια πράξη είναι αυτονόητη. Του κάθε σωστού, απλού ανθρώπου η αντίδραση μπροστά στον κίνδυνο του συνανθρώπου του. Τότε ο αριστοκράτης του προτείνει να αναλάβει, τουλάχιστον, την εκπαίδευση του μικρού γιου του φτωχού αγρότη. Ετσι κι έγινε. Ο μικρός απ' αυτό το χωριό της Σκωτίας προχώρησε τόσο μπροστά που κατάφερε να αποφοιτήσει από την καλύτερη Ιατρική σχολή του Λονδίνου. Αυτή ήταν η αρχή μιας ένδοξης σταδιοδρομίας. Γιατί στην συνέχεια μετά από έρευνες ανακάλυψε ένα φάρμακο που σώζει εκατομμύρια ζωές. Την πενικιλίνη... Το όνομα του Αλέξανδρος Φλέμιγκ. Μάλιστα όταν ο γιος του αριστοκράτη κινδύνευσε από πνευμονία, σώθηκε από την πενικιλίνη του γιου του φτωχού αγρότη. Το όνομα του αριστοκράτη Ουίνστον Τσόρτσιλ. Ο πρώτος, ο Αλέξανδρος Φλέμινγκ πέθανε το 1955. Ο δεύτερος το 1965. Τους έθαψαν πλάι πλάι.
Το συμπέρασμα επίκαιρο. Σαν φάρμακο ψυχής. Που την ανάγκη του την έχουμε σε δύσκολες, δραματικές στιγμές. Συμπέρασμα που μοιάζει με ποίηση λαϊκή: 

Ο,τι φεύγει ξανάρχεται
Δούλεψε σα να μην έχεις ανάγκη τα λεφτά
Αγάπα σα να μην έχεις ποτέ πληγωθεί.
Χόρευε σαν κανείς να μην σε κοιτάει. 
Τραγούδα σαν κανείς να μην σ ακούει. 
Να ζεις σαν ο ουρανός να ήταν επί Γης. 

Αντε και καλή Πρωτομαγιά. Με συνείδηση ανθρώπινη, αγωνιστική, ευαίσθητη, αλληλέγγυα και βαθιά!

άρθρο του Δ.Δανίκα στο Βήμα της 29-4-2011

ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΕΥΧΕΣ

0 σχόλια
Το Δ.Σ. του Συνδέσμου Φιλολόγων ν.Σερρών εύχεται στα μέλη του και τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς 
           

και  ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

 

ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: "ΟΝΕΙΡΟ ΣΤΟ ΚΥΜΑ" ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ

0 σχόλια

ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 (ΧΩΡΟΣ Ε΄) 
18-20 ΙΟΥΛΙΟΥ 2011

Θανάσης Σαράντος

Όνειρο στο κύμα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Με τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τον θάνατο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ο Θανάσης Σαράντος καταπιάνεται με ένα από τα σπουδαιότερα διηγήματα του συγγραφέα, που περιγράφει το γυμνό για πρώτη φορά στην νεοελληνική λογοτεχνία. Η ομάδα αναδεικνύει την γοητεία και την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα του έργου του Παπαδιαμάντη, μέσα από τη δραματοποιημένη αφήγηση, τη συνδρομή της κινηματογραφικής εικόνας για το σκηνικό (βιντεοσκοπημένες και ζωντανές προβολές) και τη ζωντανή μουσική (πιάνο και επτά έγχορδα και πνευστά).

Σκηνοθεσία-ερμηνεία Θανάσης Σαράντος, μουσική Λάμπρος Πηγούνης σκηνικά-κοστούμια Εύα Μανιδάκη, κινηματογραφικές προβολές Θανάσης Σαράντος, βοηθός σκηνοθέτη Γιώργος Ζώης

Με την υποστήριξη του Μουσείου «Σπίτι του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη» και του Δήμου Σκιάθου.

 

Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ (από τη βιβλιοθήκη του 5ου Γυμνασίου)

0 σχόλια

Παρόμοια video στη διεύθυνση: http://vod.sch.gr/video/view/987.html

ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ - ΚΑΒΒΑΔΙΑ

0 σχόλια
Για πρώτη φορά σε έναν τόμο όλες οι επιστολές, με χιουμοριστικό, θρηνητικό ή απλώς περιγραφικό περιεχόμενο, που αντάλλαξαν από το 1939 ως το 1965 ο ποιητής του «Μαραμπού» και ο συγγραφέας του «Γιούγκερμαν»
Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Β.Χατζηβασιλείου στο Βήμα για το βιβλίο των εκδόσεων Άγρα:http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=393444&h1=true

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

0 σχόλια
Ένα εξαιρετικό κείμενο για τη σημασία και το ρόλο των ανθρωπιστικών σπουδών.  

Ανοιχτή επιστολή από τον καθηγητή Βιοχημείας του πανεπιστημίου Brandeis, Gregory A. Petsko, προς τον πρόεδρο του αμερικανικού πανεπιστημίου State University of New York at Albany, George M. Philip, αναφορικά με την απόφαση του τελευταίου να καταργήσει όλους τους τομείς ανθρωπιστικών και κλασικών σπουδών του πανεπιστημίου, στις αρχές του ακαδημαϊκού έτους 2010/11.



Αγαπητέ πρόεδρε Φίλιπ,



Φυσικά η απόφασή σας ήταν επίσης, και ίσως κατά κύριο λόγο, μια απόφαση μείωσης κόστους - στην πραγματικότητα δηλώσατε πως αυτή η απόφαση μπορεί να μην ήταν αναγκαία αν το πολιτειακό νομοθετικό σώμα είχε εγκρίνει ένα νομοσχέδιο το οποίο θα επέτρεπε στο πανεπιστήμιό σας να ορίσει το ποσό των διδάκτρων του. Τέλος, υποστηρίξατε πως οι ανθρωπιστικές σπουδές απομυζούσαν πόρους από το ίδρυμα σε αντίθεση με τις θετικές επιστήμες, οι οποίες φέρνουν χρήμα με τη μορφή χορηγιών και συμβολαίων….

Βλέπετε, ο λόγος για τον οποίο οι σχολές των ανθρωπιστικών σπουδών έχουν χαμηλό ποσοστό εγγραφών δεν είναι επειδή οι φοιτητές σήμερα τρελαίνονται για μαθήματα πιο σχετικά με το αντικείμενό τους, είναι το ότι διοικητικά στελέχη σαν κι εσάς, καθώς και το υποτακτικό διδακτικό προσωπικό, έχετε σταματήσει να θέτετε ως προαπαιτούμενο την ευρεία επιλογή μαθημάτων και έχετε επιτρέψει στους φοιτητές να επιλέγουν τα δικά τους ακαδημαϊκά προγράμματα - κάτι που θεωρώ πως ακυρώνει τελείως το καθήκον του πανεπιστημιακού προσωπικού ως διδάσκοντες και μέντορες. Μπορείτε να επιλύσετε το πρόγραμμα των εγγραφών άμεσα με το να θεσπίσετε ένα βασικό υποχρεωτικό πρόγραμμα σπουδών το οποίο θα περιλαμβάνει ένα μεγάλο εύρος μαθημάτων….

Και αλήθεια πιστεύετε πως εκείνο το διδακτικό και διοικητικό προσωπικό που επικρότησε τη ρεαλιστική στάση σας (κατά ένα μέρος, πιστεύω, επειδή ένιωσαν ανακούφιση που δεν χτύπησε για αυτούς η καμπάνα) θα σας στηρίξει με την ίδια θέρμη στο μέλλον; Μου έρχεται στο νου ο μύθος του Αισώπου με τους ταξιδιώτες και την αρκούδα: δύο άνδρες περπατούσαν μέσα στο δάσος όταν ξαφνικά μια αρκούδα πετάχτηκε μέσα από τα δέντρα. Ο ένας από τους ταξιδιώτες έτυχε να βρίσκεται μπροστά, οπότε έπιασε το κλαδί ενός δέντρου, σκαρφάλωσε και κρύφτηκε ανάμεσα στα φύλλα. Ο άλλος, ο οποίος βρισκόταν αρκετά πίσω, έπεσε , ακίνητος, με το πρόσωπο του μέσα στο χώμα. Η αρκούδα ήρθε δίπλα του, έβαλε το ρύγχος της στο αυτί του και άρχισε να τον μυρίζει. Αλλά τελικά με ένα βρυχηθμό η αρκούδα γύρισε και έφυγε γιατί οι αρκούδες δεν αγγίζουν ψόφιο κρέας. Τότε ο συνταξιδιώτης του κατέβηκε από το δέντρο και πήγε δίπλα του και τον ρώτησε γελώντας: «Τι ψιθύρισε η αρκούδα στο αυτί σου;» «Μου είπε ποτέ να μην εμπιστεύεσαι ένα φίλο που σε εγκαταλείπει την ώρα που τον έχεις ανάγκη». Ήταν ο πρώτος μύθος που έμαθα και αποτελεί ένα σημαντικό μάθημα για τη ζωή για κάθε πρωτοετή φοιτητή κλασσικών σπουδών. Υπάρχουν εκατοντάδες ακόμα μύθοι του Αισώπου, εξίσου απολαυστικοί - και διαφωτιστικοί. Το διδακτικό προσωπικό του τμήματος Κλασσικών Σπουδών με χαρά θα σας μιλούσε γι' αυτούς - αν είχατε τμήμα Κλασσικών Σπουδών, κάτι που φυσικά πλέον δεν έχετε…..

Φαίνεται πως εκτιμάτε προγράμματα σχετικά με την επιχειρηματικότητα - και πρακτικά μαθήματα τα οποία μπορεί να παράγουν καινοτόμο έργο για το οποίο θα έχετε την πνευματική ιδιοκτησία - περισσότερο από «παλιομοδίτικα» προγράμματα σπουδών. Αλλά τα πανεπιστήμια δεν είναι μόνο για να ανακαλύπτουν και να κεφαλαιοποιούν τη νέα γνώση. Οφείλουν επίσης να διατηρούν τη γνώση από το να χαθεί στο πέρασμα του χρόνου και αυτό είναι κάτι το οποίο απαιτεί χρηματική επένδυση….

Ο καλύτερος τρόπος για να είναι ο κόσμος προετοιμασμένος για το ξαφνικό σοκ που μια αλλαγή μπορεί να προκαλέσει είναι να έχει μια παιδεία όσο το δυνατόν ευρύτερη, γιατί αυτό που σήμερα βρίσκεται σε τέλμα μπορεί να αποτελέσει το καυτό αντικείμενο του αύριο. Και η διεπιστημονική έρευνα, η οποία είναι στη μόδα αυτόν τον καιρό, είναι δυνατή μόνο όταν ο κόσμος δεν έχει πολύ εξειδικευμένη εκπαίδευση…..

Βλέπετε, η αγγλική λέξη university (πανεπιστήμιο) προέρχεται από τη λατινική «universitas» η οποία αναφέρεται στο «σύνολο». Δεν μπορείτε να είστε ένα πανεπιστήμιο χωρίς να έχετε ένα ακμαίο πρόγραμμα ανθρωπιστικών σπουδών. Θα πρέπει να χαρακτηρίσετε το ίδρυμά σας ως μια εμπορική σχολή ή, ίσως, μια επαγγελματική σχολή, αλλά όχι ως πανεπιστήμιο. Όχι πλέον….

…μαθήματα στις κλασσικές σπουδές, στις καλές τέχνες, στην ιστορία, την κοινωνιολογία και την αγγλική λογοτεχνία. Αυτά τα μαθήματα δε με βοήθησαν απλά να εκτιμήσω περισσότερο την κουλτούρα μου, με βοήθησαν ακόμα στο να σκέφτομαι, να αναλύω και να γράφω καλύτερα. Κανένα από τα μαθήματα θετικών επιστημών δε μου το προσέφερε αυτό…..

Ένα από τα πράγματα που κάνω σήμερα είναι να γράφω μια μηνιαία στήλη σχετικά με την επιστήμη και την κοινωνία. Το κάνω αυτό πάνω από μια δεκαετία και με χαρά μπορώ να πω πως φαίνεται να αρέσει σε μερικούς ανθρώπους. Αν έτυχε να καταλήξω σε κάποιες διορατικές παρατηρήσεις σας διαβεβαιώ πως αυτό οφείλεται τελείως στο γεγονός πως παρακολούθησα ανθρωπιστικές σπουδές και στην αγάπη μου για την τέχνη…..



Με (όχι και τόσο ιδιαίτερη) εκτίμηση,

Gregory A. Petsko



ΥΓ:Ολόκληρο το κείμενο στη διεύθυνση: http://politicalreviewgr.blogspot.com/2011/03/blog-post_7840.html

ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ: Γ.ΚΑΡΤΕΡΗΣ, ΚΑΤΣΕ ΚΑΛΑ

0 σχόλια
Στο πατάρι του καφέ-Αλχημείο, ένα φιλικό χώρο στο μέγεθος δωματίου και με την ίδια σπιτική ατμόσφαιρα, συγκεντρώθηκε τη Δευτέρα 4 Απριλίου η ομάδα μας, οι Βιβλιολάτες. Αυτή τη φορά, τέταρτη στη σειρά, ανταλλάξαμε τις εντυπώσεις μας πάνω στο μυθιστόρημα του Γιώργου Καρτέρη, Κάτσε καλά, Εστία 2000.
Το ξεχωριστό της βραδιάς ήταν ότι μαζί μας ήπιε το καφέ του ο συγγραφέας, που είναι συνάδελφος μαθηματικός και μένει εδώ και χρόνια στην πόλη μας.
Την ευθύνη της κεντρικής παρουσίασης είχε η Σύμβουλος των Φιλολόγων, κα Ζάγκα. Μετά ακολούθησε συζήτηση με το συγγραφέα, κατά τη διάρκεια της οποίας είχαμε την ευκαιρία να θέσουμε ερωτήσεις και να γνωρίσουμε καλύτερα την τεχνική του.
Σε παρατηρήσεις για τη δομή του έργου ο συγγραφέας υπερασπίστηκε τη μέθοδό του γραφής, που δεν προϋποθέτει ένα σκελετό πλοκής αλλά προχωρά ελεύθερα, στηριζόμενη σε μνημονικό υλικό.
Ιδιαίτερα ελκυστική θεωρήθηκε η γλώσσα του, που συνειδητά περιλαμβάνει στοιχεία διαλέκτου. Άρεσαν πολύ τα σημεία των αφηγήσεων του παππού.
Κεντρικός άξονας του έργου κατά κοινή ομολογία είναι ο έρωτας, ή μάλλον οι έρωτες, σε όλες τις μορφές τους, σαρκικοί, ηδονοβλεπτικοί, έως διαστροφικοί. Οι γυναίκες αναγνώστριες της ομάδας παραπονέθηκαν για την παρουσίαση της γυναίκας ως αντικείμενου- αν και ο συγγραφέας αρνήθηκε αυτή την οπτική - και για την απουσία ονείρου, την κυριαρχία δηλαδή της σκληρής απογυμνωμένης πραγματικότητας.
Επιπλέον συζητήθηκαν τα θέματα που το βιβλίο διαπραγματεύεται, όπως η δήλωση μετανοίας ενός παλιού κομμουνιστή, η εικόνα του καθηγητή, η ιστορία των καταλήψεων του 1998, η διάσταση της ζωής σε επαρχία και αστικό κέντρο.
Παραθέτω δύο χωρία που προσωπικά θεωρώ ότι αντιπροσωπεύουν το συγκεκριμένο έργο και το συγγραφέα του:
Σαν μπήκε καλά η άνοιξη, τα πόδια της τελείως γυμνά άνοιγαν στη χάξη και στη φέξη. Οι περισσότεροι, ενοχλημένοι απ’ τη φωτεινότητα, τα έβρισκαν ρηχά, εκείνο που έψαχναν τα προηγούμενα τρίμηνα, έμοιαζε να ‘χει βγει στην επιφάνεια. Άρχισαν να ρίχνουν ματιές ψηλότερα, στα βαμμένα χείλια της, στα βαμμένα μάτια της και ανακάλυπταν ένα άλλο μυστήριο βάθος στο πρόσωπό της, σα να έβγαζε πόδια το βλέμμα της καθώς κοιτούσε απ’ το παράθυρο, μακριά, το φυτεμένο κάμπο και τα πράσινα βουνά. Κοντά στην άνοιξη όσο ποτέ, η μικρή φιλολογίνα λουλούδιασε και μύρισε η αίθουσα απ’ τα μαλλιά της.” (σ.67)
Όταν μιλούσε για τη σχολική ζωή, για τη διαχείριση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ο Σωτήρης ξεχνιόταν εντελώς, τα μάτια του, που είχαν ένα ανοιχτό θαλασσί, έπαιρναν το χρώμα το βαθύ της θάλασσας μεσοπέλαγα, πότε πράσινα και πότε μπλέ, το πρόσωπό του έβγαζε μια αχνή κόκκινη λάμψη. “Βάρδα να μη σου δώσουν μικρόφωνο” συνήθιζε να τον πειράζει ο Ψόφης κι εκείνος καταλάβαινε πως έπρεπε να σταματήσει.” (σ.172)




 

ΣΙΡΙΣ - SIRIS Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template