Εκτωρ Κακναβάτος : Η ποίηση έχασε τον επιστήμονά της


Φωνή μου ράτσα υψικαμίνου



Πρώτον: σε θέλουνε ακίνδυνη και να ξεχνάς

κι ύστερα καλή μ'αυτούς φιλεναδίτσα

τρυφερή

υποσχετική

οι αχρείοι .



 Φωνή μου ράτσα υψικαμίνου από πλευρό

ανοικτό του αίλουρου , της ανηφόρας

απ'τα εννιά σκοινιά του βούρδουλα

κι ο ήλιος φίδι μες στο σύρμα .

Μην ξεχάσης φτύσ' τους .



΄Ας περιμένουν να σε σβήσω με νερό

ή κατά τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων

ας περιμένουν οι αχρείοι .

Ένας από τους αυθεντικότερους μεταπολεμικούς έλληνες ποιητές, ο Εκτωρ Κακναβάτος, πέθανε χθες, σε ηλικία 90 ετών, αφήνοντας πίσω του πλούσιο ποιητικό έργο που το διακρίνουν ο έντονος πειραματισμός και η ευρηματική χρήση επιστημονικών όρων, ενταγμένων σε ένα είδος μεταϋπερρεαλιστικού λυρισμού ο οποίος αποτελεί αποκλειστικά δικό του δημιούργημα. 
Ποιητής ιδιότυπος και άνθρωπος σεμνός, με οξυμμένη κοινωνική ευαισθησία, ο Κακναβάτος σπούδασε Μαθηματικά και δίδαξε κατά καιρούς σε φροντιστήρια και στη Σχολή Μωραΐτη. Κατά την Κατοχή έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και μετά την απελευθέρωση, εξαιτίας των αριστερών του πεποιθήσεων, εξορίστηκε στην Ικαρία και στη Μακρόνησο.ρώτο του βιβλίο με τίτλο «Fuga» εκδόθηκε το 1943. Από τότε η παρουσία του στα ποιητικά πράγματα υπήρξε συνεχής. Από τα έργα του ξεχωρίζουν το «Ιn perpetuum», το «Τετραψήφιο» και η «Οδός Λαιστρυγόνων». Το τελευταίο του βιβλίο, από τις εκδόσεις Αγρα (έχουν εκδώσει το σύνολο των ποιημάτων του), ήταν το «Βραχέα και μακρά» (2005). 
Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αυθεντικός και ιδιότυπος, ο Κακναβάτος ακολούθησε τη δική του ποιητική πορεία και κατέθεσε ένα έργο συμπαγές και πρωτοπόρο. Δυστυχώς, η ελληνική Πολιτεία δεν τον τίμησε όπως του άξιζε, απόδειξη ότι η μοναδική διάκριση που έλαβε ήταν το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του «Ιn perpetuum» που εξεδόθη όταν ο Κακναβάτος ήταν 63 ετών και είχε ήδη καταθέσει το αντιπροσωπευτικότερο μέρος του έργου του. Εκτός από το ποιητικό, πάντως, είχε και αξιόλογο μεταφραστικό έργο


'Εργογραφία

Fuga, Αθήνα, (ιδιωτ. έκδοση), 1943, Αθήνα, Κείμενα, 1972, σελ. 32

Διασπορά, Αθήνα, Πρώτη Ύλη, 1961, σελ. 22

Η κλίμακα του λίθου, Αθήνα, Ζάρβανος, 1964, σελ. 64

Τετραψήφιο, Αθήνα, Κείμενα, 1971, σελ. 56

Τετραψήφιο με την έβδομη χορδή, Αθήνα, Κείμενα, 1972, σελ. 48

Διήγηση, Αθήνα, Συντεχνία, 1974, Αθήνα, Κείμενα, 1981, σελ. 72

Η κλίμακα του λίθου - Διασπορά, Αθήνα, Καστανιώτης, 1977, σελ. 52

Οδός Λαιστρυγόνων, Αθήνα, Κείμενα, 1978, σελ. 96

Τα μαχαίρια της Κίρκης, Αθήνα, Κείμενα, 1981, σελ. 56

Ανάστιξη του θρύλου για τα νεφρά της πολιτείας, Αθήνα, Κείμενα, 1981, σελ. 8

In perpetuum, Αθήνα, Κείμενα, 1983, σελ. 64, (2ο Κρατικό Βραβείο Ποίησης)

Κιβώτιο ταχυτήτων, Αθήνα, Κείμενα, 1987, σελ. 104

Ποιήματα Α΄ τόμος (1943-1974), Αθήνα, Aγρα, 1990, σελ. 216

Ποιήματα Β΄ τόμος (1978-1987), Αθήνα, Aγρα, 1990, σελ. 318

Οικισμοί του Μενεσθέα Καστελάνου του Μυστρός, Αθήνα, Aγρα, 1995, ISBN: 960-325-131-3

Χαοτικά, Αθήνα, Aγρα, 1997, σελ. 72, ISBN: 960-325-239-5

Ακαρεί, Αθήνα, Aγρα, 2001, σελ. 56. ISBN: 960-325-382-0

Υψικαμινίζουσες νεοπλασίες, Αθήνα, Aγρα, 2001, σελ. 40, ISBN: 960-325-391-Χ

 Για τον "Μεγάλο Ανατολικό", Αθήνα, Aγρα, 1991, σελ. 20


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 

ΣΙΡΙΣ - SIRIS Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template